Veiligheid boven alles? Waarom een beetje risico óók opvoedt

We willen het leven van onze kinderen zo veilig mogelijk maken. Logisch. Maar die drang naar maximale veiligheid leidt steeds vaker tot betutteling: een verbod op reclames hier, rubber tegels daar, en nu weer extra restricties voor platforms als Roblox. Dat voelt geruststellend, maar het maakt kinderen niet per se weerbaarder.

De overheid onderzoekt momenteel de veiligheidsrisico’s van Roblox, met een kinderrechtenanalyse zoals eerder bij Instagram en TikTok. Daar is wat voor te zeggen: waar veel kinderen samenkomen, verschijnen ook oplichters, groomers en ongepaste content. Er zijn terechte zorgen volgens de NOS, Tweakers en RTL Nieuws moeten de platforms verantwoordelijkheid nemen.

Maar er is een keerzijde aan een steeds dikker vangnet: als we elk risico willen uitbannen, ontnemen we kinderen kansen om te leren omgaan met het leven zélf. Zonder wrijving geen glans. Zonder kleine, begeleide risico’s ook geen praktische wijsheid.

Betutteling versus begeleiding

• Betutteling is top-down: meer regels, meer verboden, meer rubber. Het geeft ons als volwassenen het gevoel dat we “iets doen”.

• Begeleiding is relationeel: gedoseerd meekijken, praten, vertrouwen opbouwen, en kinderen stap voor stap verantwoordelijkheid geven.

Die tweede route kost tijd, aandacht en soms ongemak — maar ze rendeert. Kinderen leren herkennen wat niet pluis is, grenzen aangeven, hulp vragen, en zichzelf corrigeren. Dat zijn precies de vaardigheden die offline net zo hard nodig zijn als online.

Waar maak ik me als ouder écht zorgen over?

Als ouder van een 10‑jarige dochter ben ik bezorgd over online risico’s, zeker. Maar eerlijk? Vaker denk ik aan het verkeer, het zelfstandig naar school fietsen, en fysieke criminaliteit in de buurt. Het ene gevaar relativiseert het andere niet, maar het herinnert me wel: veiligheid is breder dan een extra filter of restrictie op een game-platform.

Roblox en co: beperkingen helpen, maar lossen niet alles op

Leeftijdsverificatie, moderatie, meldknoppen en ouderkoppeling zijn nuttig — zolang ze werken én gebruikt worden. Accounts kunnen terugkeren, systemen zijn te omzeilen, en veel ouders minder digitaal vaardig dan hun kinderen. Daarom blijft het fundament thuis liggen: hoe praat je met je kind over wat ze zien, met wie ze praten, waar hun grenzen liggen?

Praktische tips: doseren, praten, vertrouwen

• Samen verkennen: laat je kind jou Roblox (of een ander platform) uitleggen. Door mee te kijken op gezette tijden normaliseer je het gesprek.

• Duidelijke afspraken: met wie mag je chatten, wat deel je nooit, wat doe je als iets niet oké voelt?

• Lage drempel om te delen: fouten maken mag. De snelste manier om problemen te verergeren is schaamte of bang zijn voor straf.

• Instellingen slim gebruiken: beperk chat, vriendenlijsten en uitgaven — niet als muurtje, maar als zijwieltjes.

• Geleidelijke vrijheid: meer ruimte naarmate je ziet dat je kind verstandig omgaat met lastige situaties.

Deze aanpak levert iets op wat geen regel kan afdwingen: innerlijke weerbaarheid. Precies de les die later in het leven van pas komt — online én op straat.

Pro-tip

Zet de pc of laptop van een minderjarige in de woonkamer. Ook zonder technische kennis kun je zo als ouder prima in de gaten houden wat ze doen, vang je gesprekken op, en blijft de drempel laag om even mee te kijken of iets te bespreken. Dat is geen betutteling, dat is betrokkenheid — en die is onmisbaar in een wereld die nooit 100% risicovrij zal zijn.